IMPERIAL BEDROOMS

Ξεφύλλιζα προχθές την UOMO VOGUE του Ιανουαρίου και έπεσα σε μια συνέντευξη του Brett Easton Ellis, του συγγραφέα των εμβληματικών Less than zero και American psycho, δυο μυθιστορημάτων που στοιχειώνουν ακόμα με τις εικόνες τους την συλλογική μνήμη για την μουδιασμένη και παρανοική παρακμή της δεκαετίας του 80.

Μου έκανε εντύπωση η ήρεμη αποδοχή του χρόνου και των συνεπειών του, που χαρακτήριζε τις απαντήσεις του, καθώς και η άρνησή του να σχολιάσει το θέμα της 'αγάπης'. Τον διέκρινε μια χαλαρή αντιμετώπιση της απλής παραδοχής ότι η φυσική κατάληξη της ζωής είναι ο θάνατος. Με δεδομένο αυτό κρίνει το παρόν του, ως ένα στάδιο στην αναπόφευκτη αυτή εξέλιξη, χωρίς άγχος, χωρίς ανατροπή της ανάγκης για ύπαρξη και δημιουργία.

Το επόμενο μυθιστόρημά του που πρόκειται να κυκλοφορήσει το 2010 με τίτλο Imperial Bedrooms εξετάζει την εξέλιξη των ζωών των ηρώων του, οι οποίοι στα 40 πια αντιμετωπίζουν την πραγματικότητά τους μετά τον ίλιγγο των 00's. Και όπως παραδέχεται είναι σαν να γράφει για τον εαυτό του.

Το βρίσκω σωτήριο να μπορείς να παραδεχτείς ότι ο χρόνος περνάει, ότι γερνάς και ότι απαραίτητα η αγάπη δεν υπάρχει πάντα στην αναμενόμενη μορφή και ποσότητα, για να σε σώσει. Διαβάζω ανάμεσα από τις γραμμές, ενδεχομένως εσφαλμένα. Ίσως να διαβάζω απλά τη σκέψη μου. Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι, ό, τι και να έχει προηγηθεί, είμαστε απλά εδώ και τώρα, και η ζωή τρέχει ερήμην μας. 80s 90s 00s...εγώ θα σταματήσω λίγο το χρόνο, για να σκεφτώ πώς θέλω να ζήσω. Ερήμην countdown, σε μια αυτοκρατορική κρεβατοκάμαρα...