PATRICIA HIGHSMITH

Επειδή το κλίμα της κοινωνικής αναταραχής των ημερών αυτών δεν μπορεί παρά να επηρεάσει πέρα από τη σκέψη, αλλά και τη διάθεσή μας και το ύφος των '' εορταστικών ημερών που έρχονται'', αντί για έρευνα αγοράς είπα να κάνω έρευνα βιβλιοθήκης. Τα γεγονότα και η δολοφονία με κατηύθυναν στην αγαπημένη μου Patricia Highsmith. Μια ιδιαίτερη συγγραφέα με εξαιρετικά διεισδυτική ματιά στον ανθρώπινο παραβατικό ψυχισμό, η οποία δημιούργησε με την γραφή της ένα εντελώς προσωπικό και αξεπέραστο ύφος στο χώρο της λογοτεχνίας μυστηρίου ή αστυνομικής λογοτεχνίας. Τα βιβλία της είναι περισσότερο ψυχογραφήματα των ηρώων της. Προσπερνάει τον απλοϊκό προβληματισμό που ψάχνει να βρει τον δράστη. Μας τον δίνει από την αρχή. Αυτό που κάνει είναι να μας μετενσαρκώνει στη σκέψη και στην ψυχολογία του. Δεν αναζητά το αίτιο. Αποτυπώνει το αναπόφευκτο. Οι ήρωές της παγιδευμένοι από την αρχή στους λόγους τους που είτε αγνοούν είτε των οποίων αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν τον εγκληματικό προσαναταλισμό, παγιδεύουν κι εμάς σε μια πορεία μαζί τους προς το έγκλημα. Που έρχεται φυσικά και αναπόδραστα. Σχεδόν λυτρωτικά.

Η ίδια υπήρξε μια σκοτεινή προσωπικότητα που αρνούνταν πεισματικά να αποκαλύψει τις πηγές της έμπνευσής της, καθώς και να αποκαλύψει ο,τιδήποτε αφορούσε την προσωπική της ζωή. Φέροντας ένα βαρύ αίσθημα ενοχής για την ομοφυλοφιλία της, με μια τραυματική σχέση με την μητέρα της, πολύ ιδιαίτερη και απόμακρη, αναζήτησε καταφύγιο στη μυθοπλασία. Μόνο μετά το θάνατό της, το 1995, και μέσα από τα προσωπικά της σημειώματα και ημερολόγια φωτίστηκαν όλες οι απόκρυφες πλευρές της προσωπικότητάς της, και έγινε καλύτερα κατανοητή η προσκόλλησή της στο θέμα της παρακμής και του θανάτου.

Γνωστότερη για την πενατλογία της με ήρωα τον Tom Ripley, από την οποία ο ''Ταλαντούχος κύριος Ripley'', μεταφέρθηκε δύο φορές στον κινηματογράφο, από τον Rene Clement, με πρωταγωνιστή τον Alain Delon και τίτλο Plein Soleil ( Γυμνοί στον ήλιο ) και από τον Anthony Minghella, με πρωταγωνιστή τον Matt Damon. Για το βιβλίο αυτό βραβεύτηκε με το βραβείο E.A. Poe των Αμερικανών Συγγραφέων Μυστηρίου. Παρ' όλ' αυτά το έργο της δεν γνώρισε μεγάλη επιτυχία στις ΗΠΑ, όσο στην Ευρώπη, κυρίως λόγω της ιδιαιτερότητάς του.

Μεγάλοι συγγραφείς εκράστηκαν με θαυμασμό για το έργο της. Χαρακτηριστικά ο Graham Greene την χαρακτήρισε ''ποιήτρια της εμβάθυνσης'' και ο Gore Vidal ως ''μια από τις μεγαλύτερες σύγχρονες συγγραφείς''.

Η ίδια έχει γράψει '' ...μπορώ να υπάρξω, και φυσικά να αναπτυχθώ, μόνο μέσα από την αλλαγή, μέσα από την πρόκληση που μ' αναγκάζει να αντιδράσω, μέσα από την αναστάτωση που στο τέλος μού είναι ωφέλιμη, αν και κατά τη διάρκεια της μπορεί να χάσω ένα μάτι ή ένα πόδι. Όμως τί ωφελεί έναν άνθρωπο η ηρεμία και η τάξη, αν είναι να χάσει την ψυχή του;''

...Χρήσιμα συμπεράσματα για τις μέρες που ζούμε. Διαβάστε τη.

Αγαπημένα μου, ''Αυτή η γλυκια αρρώστια'', ''Βαθιά νερά'', ''Τα δύο πρόσωπα του Ιανουαρίου'' και η εξαιρετικά κατατοπιστική βιογραφία της από τον Andrew Wilson, ''Patricia Highsmith, ζωή στο σκοτάδι''.